Nieuws
Thuis / Nieuws / Industrie nieuws / Thermische binding van tweecomponenten niet-geweven stoffen is een productieproces dat wordt gebruikt om samenhangende niet-geweven stoffen te maken uit twee verschillende soorten vezels
Tweecomponenten niet-geweven stof Thermisch verbinden is een productieproces dat wordt gebruikt om samenhangende niet-geweven stoffen te maken van twee verschillende soorten vezels, ook wel bi-componenten genoemd. Dit proces is afhankelijk van de verschillende smeltpunten van de twee vezeltypen om een sterke en duurzame verbinding tussen de vezels te creëren zonder dat er lijmen of extra bindmaterialen nodig zijn. Hier is een overzicht van de thermische binding van tweecomponenten non-woven stoffen:
Vezelselectie: Het proces begint met het selecteren van twee soorten vezels met verschillende kenmerken, meestal één met een lager smeltpunt en één met een hoger smeltpunt. Deze vezels worden vaak de omhulsel- en kerncomponenten genoemd. De keuze van de vezels is afhankelijk van de gewenste eigenschappen van de uiteindelijke stof.
Vezelextrusie: De geselecteerde vezels worden samen geëxtrudeerd om een enkelvoudig tweecomponentenfilament te creëren. Het omhulselmateriaal vormt de buitenste laag van het filament, terwijl het kernmateriaal binnenin is ingesloten.
Vezelspinnen: het tweecomponentenfilament wordt gesponnen tot een web van vezels, waardoor de initiële niet-geweven stof wordt gevormd. Tijdens deze fase blijven de twee vezelcomponenten gescheiden, maar worden ze innig gemengd in de stof.
Thermische hechting: De belangrijkste stap in het thermische hechtingsproces is het blootstellen van de niet-geweven stof aan hitte. Vanwege de verschillen in smeltpunten tussen het omhulsel- en kernmateriaal wordt alleen het omhulselmateriaal zachter en smelt het terwijl de kern relatief stabiel blijft.
Vezelbinding: Terwijl het omhulselmateriaal smelt, werkt het als een lijm, waardoor de aangrenzende vezels aan elkaar worden gebonden. Dit proces creëert een netwerk van onderling verbonden vezels, wat resulteert in een sterke en samenhangende weefselstructuur.
Afkoelen en stollen: Na de thermische bindingsstap laat men de stof afkoelen, waardoor het gesmolten omhulselmateriaal stolt en uithardt. Dit zorgt ervoor dat de gebonden vezels hun structuur en integriteit behouden.
Eindstof: De resulterende niet-geweven tweecomponentenstof bestaat uit twee soorten vezels die aan elkaar zijn gebonden. De specifieke kenmerken van de stof, zoals de sterkte, zachtheid, ademend vermogen en andere eigenschappen, zijn afhankelijk van de keuze van de vezelmaterialen en hun verhouding.
Toepassingen: Tweecomponenten non-woven stoffen geproduceerd door middel van thermische binding worden gebruikt in een breed scala aan toepassingen, waaronder hygiëneproducten (zoals luiers en producten voor vrouwelijke hygiëne), medisch textiel (zoals wondverbanden en operatiejassen), auto-interieurcomponenten, filtratiemedia , en meer. Door de veelzijdigheid van deze stoffen kunnen fabrikanten hun eigenschappen afstemmen op de eisen van specifieke toepassingen.
Samenvattend is het thermisch verbinden van tweecomponenten niet-geweven stoffen een productieproces dat gebruik maakt van de verschillen in smeltpunten tussen twee soorten vezels om sterke, samenhangende en aanpasbare niet-geweven stoffen te creëren. Deze methode wordt veel gebruikt in verschillende industrieën vanwege de efficiëntie en het vermogen om materialen met een breed scala aan eigenschappen te produceren.
Tweecomponentenvliesstof
